Montserrat

Montserrat

opracowanie: Agnieszka Romańska, Grzegorz Zieliński, Michał Kwiatkowski
zdjęcia: Agnieszka Romańska, Grzegorz Zieliński, Michał Kwiatkowski

Rejon

Masyw górski Montserrat jest położony około 40 km. na północny zachód od Barcelony, przy drodze do Lleidy, Hiszpania.

Rodzaj wspinania

Swój niezwykle malowniczy wygląd Montserrat zawdzięcza głównie działalności rzeki, która wyżłobiła w dawnym dnie morskim dziwaczne kształty. Dzieła dopełniły deszcz, który bywa tu bardzo ulewny i wiatr.

Wspinanie możliwe jest teoretycznie przez cały rok. Ze względu na deniwelację (najwyższy szczyt osiąga 1300 m. npm.) klimat jest ostrzejszy niż w Barcelonie, co w połączeniu z północną wystawą wielu ścian czyni rejon atrakcyjnym nawet w czasie gorącego lata. Nie brakuje także ścianek nasłonecznionych na „chłodne” zimowe dni.

Skała: Wbrew obiegowym opiniom, wspinanie w zlepieńcu jest bardzo urozmaicone. Formacje to przede wszystkim płyty (połogie, pionowe lub przewieszone), których pozorną monotonię zakłócają rysy lub ogromne nisze skalne. Faktura skały jest zdeterminowana przez wielkość otoczaków oraz rodzaj materiału skalnego, z którego są zbudowane. Chwyty powstają również w miejscach po otoczakach, które wypadły ze skały. Takie partie skały oferują wspinanie po znajomych dziurkach, często w sytym przewieszeniu.

Trudności: Rejon oferuje ponad 2000 dróg wspinaczkowych o trudnościach od 3 do 8b.

Asekuracja: Montserrat jest rejonem dla miłośników praktycznie wszystkich stylów letniego wspinania. Wybór jest duży zarówno wśród dróg sportowych jak i hakówek.

Dokładne położenie oraz dojazd

Samochodem: Autostrada A2 do Martorell, następnie drogami N11 i C1411.

Inaczej: Dojazd z Barcelony jest bardzo prosty, chociaż niezbyt tani.
Ze stacji metra L`Hospitalet de Llobrega wsiadamy w pociąg i mamy dwie opcje do wyboru. Pierwsza to iście turystyczna, z pociągu wysiadamy na stacji „Montserrat Aeri” i wjażdżamy na górę kolejką linową, która jest dośc droga i kursuje od 12 do 18. Druga opcja jest stosowana powszechnie, jest szybsza i tańsza. Z pociągu wysiadamy na kolejnej stacji i wsiadamy w kolejkę szynową Cremallera de Montserrat.
Bilet na pociąg i kolejkę linową w obie strony, to wydatek około 12 euro. Można także zakupić „bilet wycieczkowy” ważny na przejazd pociągiem w obie strony i obie kolejki (linową do klasztoru i szynową St. Joan na szczyt masywu). Koszt takiego biletu to około 18 euro. Nie wiemy jednak, czy bilet ten ważny jest tylko w ciągu jednego dnia, czy też można wracać dnia następnego. Ceny z roku 2000.

Krótka historia rejonu

Pierwsze wspinaczki w początkach XX w.

Noclegi i inne patenty

Kemping znajduje się na tym samym poziomie co dolna stacja kolejki St. Joan (nie trzeba wjeżdżać na szczyt). Koszty kempingu w roku 2000:
2 euro od osoby
2,5 euro za namiot

Kemping jest w miarę porządny i niezbyt drogi. Spanie tam ma tą zasadniczą wadę, iż trzeba odbywać codzienny około 40 minutowy spacer w skały – ostro pod górę.
Jedyny w okolicy sklep spożywczy znajduje się w pobliżu klasztoru – jest słabo zaopatrzony i dość drogi.

W Montserrat możliwe jest także spanie w jednym ze schronisk (refugio) znajdujących się na najwyższym piętrze masywu. Odpada więc męcząca wycieczka w skały, rosną natomiast koszty pobytu. Cena za noc to 4 euro za osobe. Cena może być mocno negocjowana:) Klimat nie powtarzalny, brak prądu, bieżącej wody. Poranne widoki rekompensują wszystkie nie dogodności. Warto porozmawiać z opiekunem schroniska. Pan wspina się 25 lat, zna wszystkie skały jak swoje (sam większość obijał). Na miejscu jest gaz, z którego można korzystać w rozsądnych ilościach.
Dla prawdziwych koneserów polecamy zatrzymanie się w jednej z opuszczonych pustelni. Dość dobrze zachowana jest pustelnia Sta. Trinitat znajdująca się tuż przy atrakcyjniej wspinaczkowo skale. Wyposażona jest w rodzaj jednoosobowego łóżka, studnię z deszczówką oraz pozostałości po poprzednich lokatorach.

Przewodniki i mapy, strony www

Opis rejonu zawiera się kilku przewodnikach, z których każdy kosztuje od 9 do 12 euro. Aby wspinać się w Montserrat przez dwa tygodnie wystarczy kupić jeden z nich uważając przy tym, by odpowiadał miejscu, w którym zatrzymaliśmy się na nocleg. Przewodnik można nabyć na kempingu (część obejmującą okolice klasztoru) oraz w schroniskach i górnej stacji kolejki St. Joan.

Inne

Atracja będzie na pewno piesza wycieczka po górze Montserrat oraz wycieczka do Barcelony.
W Barcelonie najbardziej podobały nam się budynki wzniesione według pomysłu Antonio Gaudiego oraz park Güell również przez niego zaprojektowany.
Warto także przy okazji zwiedzić przepiękne i klimatyczne miasteczko Girona.
Dla koneserów polecamy Muzeum Salvadora Dali w Figueras – zgromadzone tam eksponaty w większości nie należą jednak do najwybitniejszych dzieł artysty.

Galeria

Monsterrat arch. A. Romańska, G. Zieliński	Klasztor arch. A. Romańska, G. Zieliński	Monsterrat arch. A. Romańska, G. Zieliński
Monsterrat arch. A. Romańska, G. Zieliński	Monsterrat arch. A. Romańska, G. Zieliński	Monsterrat arch. A. Romańska, G. Zieliński
Montserrat fot: Michał Kwiatkowski	Montserrat fot: Michał Kwiatkowski	Refugio fot: Michał Kwiatkowski
Widok z refugio fot: Michał Kwiatkowski	Montserrat, droga 8b fot: Michał Kwiatkowski	Wspinanie na Elephant fot: Michał Kwiatkowski