Ardeche

Arco

subiektywna ocena miejsca: ******

opracowanie: Jacek Czabański
zdjęcia:Anna Sarzyńska, Jacek Czabański, Jakub Radziejowski, Jan Wierzejski

Rejon

Arco, region Trentino, północne Włochy.

Rodzaj wspinania

Arco oferuje zarówno drogi czysto sportowe jak i wielowyciągowe, w tym i takie, które wymagają osadzania własnej asekuracji (kości, heksy, friendy). Na drogi wielowyciągowe praktyczne jest zabranie liny połówkowej (na wypadek zjazdów). W skałkach konieczna lina 60 metrowa (czasami nawet przyda się 70 m) Na drogi sportowe należy mieć ze sobą 12-15 ekspresów. Praktycznie wszystkie rejony zbudowane są z wapienia, często już dość wyślizganego.

(C) Andrea Floriani, www.arcowall.com

Poniżej znajduje się charakterystyka najpopularniejszych rejonów:

Crosano – dobry rejon dla początkujących: ponad 50 dróg do 6c, 13 dróg dla średnio zaawansowanych, jedna 8a. Wystawa południowa, krótkie dojście z parkingu, wspinanie techniczne i po krawądkach. Uwaga, rejon często zatłoczony.

Nago – imponujący mur skalny, położony nad miejscowością Nago – jeden z najlepszych rejonów Arco, z widokiem na Lago di Garda (możliwość robienia ładnych zdjęć!). Wystawa zachodnia, 10 minut od parkingów (dolnego bądź górnego). Drogi wytrzymałościowo-techniczne, na ogół w pionowych płytach. 75 dróg dla początkujących, 40 dróg dla zaawansowanych. Najbardziej chyba popularny rejon (często zatłoczony), ale i tak wizyta w Nago jest obowiązkowym punktem pobytu w Arco.

Massone – równie popularne jak Nago. Ze względu na wschodnią wystawę rejonu, uciekając przed słońcem można dzień zaczynać w Nago, a kończyć w Massone. Wspinanie często siłowo-wytrzymałościowe (na ogół w imponujących przewieszeniach). Ok. 50 dróg dla początkujących, tyle samo dla zaawansowanych i około 10 francuskich ósemek. Rejon dostępny jest na piechotę z Arco (3 km).

Colodri – razem ze ścianą Ruppe Secca nawieszają się 200 metrowymi zerwami nad Arco, tworząc malowniczą scenerię miasteczka. Rejon z drogami wielowyciągowymi (UWAGA! gotowe stanowiska i niektóre punkty, ale często wymagane dokładanie własnej asekuracji, kask bardzo zalecany) o długości od 150 do 250 metrów. 9 dróg o trudnościach od 6a do 6c, kolejne 9 o trudnościach od 7a do 7c. Z łatwiejszych polecam Stenico (6b lub V, A1). Drogi są pionowe z fragmentami przewieszonymi; wymagana jest duża wytrzymałość i silne palce. Ze ściany zejście dookoła (przez miasteczko), bądź via ferratą.

Placche Zebrate – inny sławny wielowyciągowy rejon, położony w pobliżu Pietramurata, oferujący unikalne wspinanie tarciowe po szarych wapiennych płytach, często po absolutnie niczym. Rejon dosyć łatwy (aczkolwiek trzeba się przyzwyczaić do braku chwytów), tylko 2 drogi mają miejsca 7a, pozostałych 20 jest łatwiejsze, w tym 12 nie jest trudniejsze niż 5c. Wystawa wschodnia.

Poza tymi najpopularniejszymi rejonami warto odwiedzić mniej znane, jak San Siro, Laghel, Lomaso czy Marciaga. W szczycie sezonu (np. w trakcie majowego weekendu) warto odwiedzać właśnie te mniej znane rejony, oferujące często wspaniałe wspinanie. Pod ścianą Colodri znajduje się kilka małych rejonów wspinaczkowych, o umiarkowanej urodzie, ale za to w odległości 5 min. od kempingu. Poza tym, warto odwiedzić rejon Laghel położony po drugiej stronie masywu Colodri, oferujący wspinanie zarówno wielowyciągowe, jak i sportowe.

Kiedy się wspinać? Latem trzeba szukać cienia, co jest możliwe, ale jednak kłopotliwe. Najlepszy czas na wizyty: pomiędzy marcem a październikiem. Rejon położony jest na przedmurzu Dolomitów, więc w poszukiwaniu skałkowego wspinania zimą, należy raczej udać się do np. Sperlongi.

Dokładne położenie oraz dojazd

Arco jest miasteczkiem położonym w regionie Trentino w północnych Włoszech, 5 kilometrów na północ od olbrzymiego jeziora Lago di Garda. Dojazd jest wygodny – autostradą biegnącą z przełęczy Brenner. Zjazd albo w Trento-Center, albo w Rovereto-Nord (oba zjazdy na Lago di Garda). Arco położone jest raptem na 70 m. npm., lecz przewyższenia sięgają 2000 m. tworząc prawdziwie górską atmosferę.
Arco leży 175 km. od przełęczy Brenner, a 1450 km. od Warszawy. Dojazd możliwy zarówno przez Austrię (Wiedeń, Innsbruck) jak i Niemcy (Monachium). Ta druga trasa, choć nieco dłuższa, prowadzi od granicy polskiej cały czas autostradami.
Od nazwy miasteczka Arco nazwę wziął cały megarejon składający się z wielu rejonów, położonych nawet do 30 kilometrów od miasteczka. Z tego względu posiadanie własnego środka transportu jest konieczne.

Krótka historia rejonu

Sportowa eksploracja rejonu zaczęła się dopiero we wczesnych latach ’80 (a to za sprawą takich wspinaczy jak Roberto Bassi, Manolo czy Heinz Mariacher), chociaż już wcześniej istniały drogi na imponujących ścianach Valle di Sarca. Obecnie na megarejon Arco składa się ponad 40 rejonów (od małych składających się z kilkunastu dróg, po imponujące mury, takie jak Nago, oferujące po kilkaset dróg.

Prywatne doświadczenia

Każdy, kto po raz pierwszy odwiedza Arco musi koniecznie odwiedzić Nago i Massone. Jeżeli zaś chce poczuć niemal górską przygodę niech wybierze się na Colodri. Ściana potrafi przytłoczyć, pamiętam kolegów, którzy przez cały tydzień pobytu w Arco, codziennie wieczorem planowali rano wstać i wybrać się na Górę, a rano z niepokojem patrzyli w niebo mówiąc „chyba będzie padać”.
Wybierając się na Colodri warto też wziąć pod uwagę czas przejścia: koledzy tak długo podziwiali widoki, że zrobiło się ciemno. Ponieważ przezornie zapakowali do plecaków czołówki, więc je wyjęli. Jak się okazało, nie było to potrzebne, bo, jak opowiadali, „po chwili wyszedł księżyc i zrobiło się zupełnie jasno”. Jakież było ich zdziwienie, kiedy wspinając się na ostatnim wyciągu, z góry zjechali do nich ratownicy. Skąd się wzięli? Zaalarmowani światłem czołówek w ścianie, włączyli wielki reflektor znajdujący się pod ścianą („wyszedł księżyc”) i ruszyli do akcji. Ponieważ jednak jednym skończyły się papierosy, a drudzy zapomnieli na akcję zapałek, na szczycie szybko zostało nawiązane międzynarodowe porozumienie.

Jednym z moich ulubionych rejonów jest San Siro – nie tak zatłoczone jak inne, a oferujące zróżnicowane wspinanie.

Noclegi i inne patenty

Arco jest turystycznym miasteczkiem (poza wspinaczami – rowerzyści górscy). Noclegi są przez to drogie. W samym Arco znajdują się dwa kempingi: Arco oraz Zoo (nieco tańszy). Ceny zbliżone są do 40 zł/dzień w sezonie i robią się porównywalne z cenami kwater (w przypadku wynajmowania ich przez większą ilość osób).
Rozwiązaniem może być szukanie miejsc w pobliskiej Pietramurata.

We wrześniu w Arco odbywają się zawody z serii Masters, w których startuje czołówka wspinaczy. Warto wiedzieć, że kiedyś zawody rozgrywane były na naturalnej skale: stąd np. nazwa rejonu „Sport Roccia 1986” (sam rejon nie jest godny polecenia). Obecnie na potrzeby zawodów, niedaleko campingu „Arco” stoi duża, nakryta dachem ściana wspinaczkowa. Przy samym zaś wejściu na kemping znajduje się boulderownia (w sam raz na deszcz).

W Arco znajduje się kilka znakomicie zaopatrzonych i tanich sklepów wspinaczkowych (w tym najbardziej znany Red Point), w których warto robić zakupy oraz podklejać buty (w Verticalu). Najlepsze lody we Włoszech oferuje lodziarnia przy parkingu przy wjeździe do Arco (inni twierdzą, że najlepsza jest ta przy rynku – najlepiej spróbować obu). Oczywiście są też banki i supermarkety. Bardzo zaś dobrą pizzę i przyjazną atmosferę odnaleźć można w pizzerii California, położonej pod Colodri.

Przewodniki i mapy, strony www

Przewodniki:

1. L. Manzana „Arco” (w bibliotece klubowej),
2. „Arco Falesie”

Strony www:

• http://www.climbingarco.it/ – strona sklepu RedPoint oraz schematy wielu rejonów w Arco i okolicy;
• http://www.arcowall.com/ – opis rejonu i schematy;
• http://www.falesia.it/ – opisy rejonów, nie tylko we Włoszech;
• http://www.arcoclimbing.it/ – stowarzyszenie wspinaczkowe w Arco (strona tylko po włosku);
• http://www.arcoturistica.com/ – kemping Arco, Lido;
• http://www.cittadiarco.com/ – ogólne informacje o regionie, atrakcje turystyczne, wydarzenia, noclegi;
• http://www.meteotrentino.it/ – prognoza pogody;

Opis Arco można też znaleźć w „Górach” nr 80, styczeń 2001.

Zobacz też relację Roberta Siekluckiego „Wyprawa na Zachód”.

Inne

Już samo Arco jest warte obejrzenia, z jego XIV-wiecznym zamkiem i starówką. W miasteczku znajduje się także ogród botaniczny.
Dosyć blisko znajduje się także Verona (sam balkon Julii nie jest jednak porywający).

Można również wybrać się w samochodowy objazd jeziora – wrażenia gwarantowane.

Jednak najlepiej czas spędzać aktywnie: okolice Arco to także raj dla rowerzystów oraz windsurferów (na Lago di Garda rozgrywane są często zawody).

Warto odwiedzić punkty informacji turystycznej – darmowe mapki i ulotki pokazują interesujące miejsca w rejonie Arco.

Galeria

Arco by Night fot. Jakub Radziejowski	Wspinanie w Crescano fot. Jakub Radziejowski	Jedna z wielu skałek w okolicach Arco fot. Jakub Radziejowski
Massone fot. Jan Wierzejski	Wspinaczka nad Gardą – klimaty jak z Janówka (drogi w betonie) fot. Jacek Czabański	Rejon Nago fot. Jakub Radziejowski
W Nago na drodze 6b+ fot. Jakub Radziejowski	W Nago na drodze 6b+ fot. Jakub Radziejowski	Klama! Rejon Nago fot. Anna Sarzyńska
Wspinaczka w Nago fot. Jan Wierzejski	Wspinaczka w Nago fot. Jan Wierzejski	„Similaun” 6a, płyty Placche Zebrate fot. Jacek Czabański
Rejon San Siro – jedna z dłuższych propozycji – 30-metrowe 6c fot. Anna Sarzyńska