lata 80-te

1980

[TATRY – lato]
Nowe drogi – St. i G. Głazkowie: – Niżnie Rysy od północy – 2 drogi, IV+ i A2; – Mięguszowiecki Szczyt Wielki „Prawą częścią wschodniej ściany” (V+ A2) – od 1996 mocne VII według Marcina Tomaszewskiego.
 
[ALPY – lato]
Między innymi druga próba nowej drogi na Filarze Narożnym – A. Smólski, Wł. Janowski i K. Czarnecki (obaj Jelenia Góra), 3 dni. Czarnecki wyszedł na łatwy teren nad i na lewo od monolitu, rano na poręczówce Smólski ma idiotyczny wypadek i złamana ręka (drogę już terenem V dokończyli Jan Fijałkowski i Jacek Kozaczkiewicz 1983; zob. T 1/1984 i High, kwiecień 2000.) Liczne powtórzenia w Chamonix m.in. – FILAR NAROŻNY, droga BONATTI/ZAPPELI, ED1 mixt. Pierwsze przejście polskie: Andrzej Mirga i Adam Smólski, ok. 25.07.1980 (przed próbą); – PETITES JORASSES, pierwsze przejście kobiece drogi Contamine’a: Agnieszka Smólska i Maria Szlenk, (pisał o tym „Le Monde”). Kilka dni potem próbowały Filar Walkera, ale poputały.
 
[WYBORY]
W. Krajewski nadal prezesem.
 
1981/82

[STAN WOJENNY]
Ustają praktycznie wyjazdy zagraniczne, nawet w Tatry Słowackie. Jeszcze przed stanem wojennym granica z CSRS jest zamknięta z powodu „pryszczycy bydła”, którą CSRS wykryła w Polsce. W stanie wojennym – przynajmniej w 1981 roku nie wolno było zbliżać się do pasa granicznego, wspinać dalej niż na Mnichu i Kazalnicy. Po stronie czechosłowackiej obok normalnych filanców stworzono drugą „tajną” służbę pogranicza, nieznaną nawet starym filancom. Gdy pod Zadnim Mnichem zginął taternik z Łodzi Andrzej M., długo nie można było ustalić, czy czasem nie został aresztowany przez jedną ze służb granicznych – w końcu jednak znaleziono zwłoki na płytach nad stawem Hińczowym.
 
1982

[PTTK]
30.03.1982 UKA zrywa związki z SZSP i afiliuje się przy Oddziale Uczelnianym PTTK jako Kolo Nr 5. Na zebraniu walnym były obecne 23 osoby, pozostał dotychczasowy zarząd. Przystąpienie do PTTK z jednej strony było bojkotem reżimowego SZSP i Almaturu, z drugiej – otwierały się nadzieje na zniżki PTTK w schroniskach i prowadzenie działalności gospodarczej: „prace wysokościowe” w ramach PTTK. Prace w klubie głównie załatwia Marek Oświęcimski i Bernard Ziółkowski – ponieważ jest to zarząd Klubu, wielu członków i sympatyków ma nadzieje dorwania się do tych prac – często złudne. Na szkolenie BHP (konieczne dla podejmujących prace) zgłasza się ponad 100 osób, wiele z nich nie widzianych w Klubie nigdy, albo bardzo rzadko. Przez lata 80-te narasta konflikt o prace pomiędzy tymi, którzy potrafią załatwić prace, a resztą klubu. Z początku dotyczy to grupy Ziółkowskiego, potem grupy „Ryby”. Grupa „Ryby” nie ma przedstawicieli w zarządzie UKA i korzysta z klubu jako przykrywki dla działalności gospodarczej i uniknięcia opodatkowania w Urzędzie Skarbowym – ten niezdrowy, ale legalny układ, skłania zarząd do egzekwowania od tej grupy (i od każdej innej) nie tylko podatku na cele ogólno klubowe, ale i dostępu do prac dla członków zarządu i zasłużonych członków klubu.
[CHAMONIX – obóz PZA]
Les Droites drogą Corneau-Davaille (z wariantami) – T.Kopyś i J.Tafel, T.Bender i P.Piasecki, P.Bujakiewicz i A.Mierzejewski;
[BUGABOOS – KANADA]
Wyprawa klubowa zorganizowana z poparciem Komisji Sportowej PZA (w ramach wyjazdów środowiskowych), a przy pomocy członka UKA przebywającego w Montrealu – Tomasza Kaczyńskiego. Nieodzowna była też pomoc pana Mariana Krzaka, wysokiego urzędnika Ministerstwa Finansów w owym okresie. Czas działania ograniczony do 30 dniowej wizy – sierpień. Uczestnicy wyjazdu: D.Jastrzębski, Krystyna i Mariusz Koras, P.Krasucki, W.Krajewski, T.Kaczyński i A.Sobolewski. Początkowy charakter wyprawy mającej działać wspólnie z klubem uniwersyteckim z Mac Gill’a z Montrealu w okolicy Mount Robson, ulega zmianie wskutek opóźnienia w wydaniu wiz kanadyjskich. Jest stan wojenny i zakopiański wyjazd (m.in. A.Szafirski wraz z kolegami zaraz po wyładowaniu w Kanadzie proszą o azyl) prawie uniemożliwia nam otrzymanie wiz. Po wylądowaniu w Montrealu zmiana planów i wyjazd w rejon Gór Skalistych do Bugaboos zwanych Yosemitami Północy. Ważniejsze przejścia: – Bugaboo Spire, droga klasyczna „Kaine” (5.7) – K.Stankowska-Koras, M.Koras, W.Krajewski; – Bugaboo Spire, północno-wschodnia grań (5.8) – D.Jastrzębski, A.Sobolewski; – Snow Patch Spire: droga przez „snow patch” (5,7) – Krystyna i Mariusz Koras, P.Krasucki, W.Krajewski;
1982/83
 
[TATRY – zima]
Kazalnica „Długosz – Popko” – A.Janina, J.Tafel + 2 osoby; – „Filar” Wołowego Grzbietu – A.Janina, J.Tafel + 2 osoby;
 
1983
 
[ALPY – Chamonix]
Michał Michalak (UKA) i Jan Czerski (KWW) robili VI.2 A0 „Directe Americaine” na Petit Dru (Hemminga), gdy Christofer Profit kręcił swój film. Błagał ich ze łzami w oczach, by nie wchodzili w kadr, wskutek czego kończyli po nocy i musieli biwakować – w nocy spadł śnieg etc. I rano była akcja helikopterowa…
 
[PREZES MARCIN LUDWICZAK]
Luty – nowy zarząd. Marcin Ludwiczak – prezes, J. Ebert – vice prezes, A. Daszkiewicz – sekretarz, T. Chudy – sprzęt, M. Oświęcimski – prace wysokościowe, T. Słupski – szkolenie, B. Ziółkowski – sprawy sportowe, L. Chmielewska – skarbnik. Władzę w klubie obejmują młodzi gniewni, kwestionują działalność finansową i sprzętową ustępującego zarządu, ale po objęciu władzy trącą zapał i po roku działalności cały ten zarząd ustępuje.
 
[KOMIN NA „ŻERANIU”]
Uczestnicy wyprawy w Kaszmir zarabiają malowaniem komina na Żeraniu, gdzie malują na trzonie znak Solidarności Walczącej widoczny z całej Warszawy. Prasa drugiego obiegu przypisuje to alpinistom gdańskim (bo prace nadał „Alpinex – Gdańsk”, z bossów którego wyrósł potem Kongres Liberalny), a dyrekcja Żerania – własnym robotnikom. Każą nam zamykać właz do drabiny na klucz i kierownik robót B. Ziółkowski otrzymuje nakaz zamalowania znaku.
 
[HIMALAJE KASZMIRU – po raz kolejny]
Wyprawa „Ladakh 83” (24.08-22.11.) Kierownik B. Ziółkowski, D. Ziółkowska, R. Motrenko, Józef Goździk (z Łodzi), T. Słupski, M. Oświęcimski. Wyprawa wchodzi na kilka szczytów w rejonie lodowca Darang-Durung w Zangskarze (Z3, Z8, „dziewiczy”), a następnie przenoszą się w rejon Nun-Kuna do doliny Shaphad. Wszyscy atakują plateau Nuna, jednak w wyniku niepogody schodzą Goździk i Oświęcimscy, pozostali zakładają obóz 2 (6000m) i obóz 3 (6300m) na Kun Plateau. Motrenko i Słupski mają odmrożenia, Motrenko zostaje w obozie 3, Słupski zawraca ok. 100 m przed szczytem; Ziółkowscy wchodzą na Kun 7013m. Po wyprawie T. Słupski przechodzi samotnie przez przełęcz Shingo La do Lahulu i do Manali.
 
1984
 
[PREZES TADEUSZ SŁUPSKI]
9 października – Wybory zarządu: W Walnym bierze udział 47 osób z 97 członków Klubu. Przewodniczący Komisji Rewizyjnej krytykuje działalność ustępującego Zarządu („zanik spotkań klubowych, niedostateczna aktywność w sferze organizacji działalności wspinaczkowej, nieprawidłowości finansowe”). Absolutorium otrzymują wszyscy członkowie zarządu za wyjątkiem prezesa M. Ludwiczaka. Nowy Zarząd: Tadeusz Słupski – prezes, W. Guzicki vice prezes, Małgorzata Mroczkowska – sekretarz, Joanna Czarnecka – skarbnik, Ryszard Tokarczyk – szkolenia, Leszek Łobodzki i J. Orłowski – sprzęt. Komisja Rewizyjna: Jan Narożniak, Andrzej Zakrzewski, Bernard Ziółkowski. Spotkania klubowe odbywają się na Wydziale Geografii UW a później w Pałacu Kultury i Nauki.
 

[ŚMIERĆ MARII STANILEWICZ-KAMIONKI]

31 sierpnia 1984 zginęła na wycieczce turystycznej w Alpach Szwajcarskich Maria Stanilewicz-Kamionka, bardzo aktywna w pracach zarządu Klubu na początku lat 70-tych.
 
[OBÓZ UKA W GÓRACH BUCEGI – RUMUNIA]
W obozie w Rumuni biorą udział następujący członkowie UKA: Małgorzata i Leszek Łobodzcy (Małgolesie), Ulka i Tadek Żebrowscy, Robert Karlak (Kobra), Piotr Konieczny, Wojtek Drewienkowski, Igor Oniszczuk, Zbyszek Laskowski, Andrzej Baltyn, Jacek Patrzykont (kierownik obozu). Wyprawa miała charakter towarzysko eksploracyjny; pada kilka ciekawych dróg: Robert Karlak z Rumunem o imieniu Denko zrobili na ścianie Peretele Vaii Albe drogę „Fisura Albastra” (6b-, 600m). Z dalszej działalności sportowej zanotowano takie ciekawsze drogi: 5 sierpnia „Creasta Vulturilor” (IV, A1) – P.Konieczny, J.Patrzykont, T. i U. Żebrowscy, „Małgolesie”. 8 sierpnia „Fisura Suspendata” Peretelle Vaii Albe (5a, siedem wyciągów) – P.Konieczny, J.Patrzykont. 9 sierpnia „Fisura Suspendata” – „Kobra” i W.Drewienkowski. 12 sierpnia „Fisura Insorita” (5a) P.Konieczny, J.Patrzykont.
 
1985
 
[KURSY]

W trakcie obozu na Słowacji miał miejsce kurs zimowy (prowadzony przez Ryszarda Tokarczyka, Tadeusza Słupskiego). Instruktorzy: Barbara Siennicka, Marek Kubiś, Marek Pokszan, Bogdan Tassarek, Henryk Mierzejewski, Bogumił Słama. Kursanci: Joanna Czarnecka, Małgorzata Mroczkowska, Anna Zygadło, Rajmund Gazda, Andrzej Gemra, Michał Czarniecki, Bohdan Didkowski, Jarosław Niepłocha, Paweł Rojan, Jacek Piwowarczyk, Przemysław Wiśniewski, Mieczysław Zaborniak. W kursie skałkowym udział brało 56 osób, a ukończyło kurs osób 19. Latem zorganizowano obozy na Polanie pod Wysoką (kierownik B. Didkowski) i w rejonie Krywania (kierownik J. Patrzykont).

[TATRY – lato]
Nowe drogi, m. in.:
  • Jan Hobrzański na Buczynowej Strażnicy, 7 wyciągów i długie szóstkowe ciągi;
  • Jan Hobrzański i Artur Sułowski, „Psia Krewka” na Czołówce Mięgusza;
  • Jan Hobrzański i Artur Sułowski na Kotle Kazalnicy;
Powtórzenia, m. in.:
  • Zamarła Turnia „Prawi Wrześniacy” (VI), G.Głazek, A.Biedrzycki;
  • Zamarła Turnia „Prawy Heinrich” (VII-) OS, G.Głazek, A.Biedrzycki;
 
[ALPY]
Obóz FAKA w Chamonix, w którym z UKA uczestniczą: T. Słupski (kierownik) B. Ziółkowski (instruktor), M. Mroczkowska, A. Zygadło, R. Gazda + towarzyszy M. Kubiś (prezes AKA PW.) T. Słupski opublikował relacje w Taterniku ze słynnym zdjęciem z M. Mroczkowską i resztą na Point Himalaienne (przy tym moście stanął bezpłatny obóz za zgoda CAF Chamonix). Uczestnicy przeżyli kilka dramatycznych momentów, wszystkie z happy endem: biwak M. Mroczkowskiej i R. Gazdy na Pierre Joseph i zjazd z seraka z jednej śruby lodowej; biwak A. Zygadło, M. Kubiś, B. Ziółkowski na Aiguille Verte; zaśnięcie R. Gazdy w kuluarze Whympera w zejściu z Aiguille Verte i przelot nad szczeliną brzeżną kończy się akcją helikopterową i trzydniowym pobytem Rajmunda w szpitalu – diagnoza: brak jakichkolwiek obrażeń. Kawał lodu godzi w kolano M. Mroczkowskiej na Ostrodze Brenvy, ale wraz z A. Zygadło kończą drogę – znowu odwiedzamy szpital. Lodowy biwak T. Słupskiego i M. Mroczkowskiej na Aiguille du Blaitiere, Tadek w anoraku na mokrym podkoszulku przez całą noc wykonuje „ćwiczenia izometryczne” i wysycha.
 
[SPRAWY KLUBOWE]
Organizowane są pokazy slajdów: Obozy zimowe na Słowacji, Antarktyda (R. Tokarczyk), Spitsbergen (T. Słupski), Arjuna (B. Słama), Alpy (A. Śluzek). Zarząd postanawia, że cały zysk z prac wysokościowych przeznaczony będzie na potrzeby klubowe, z preferencją dofinansowania dla wykonawców. Jednocześnie informuje, że „Zarząd przygotuje ulotki reklamowe i może pomóc w sporządzaniu umów i kosztorysów, ale prace wykonawcy muszą sobie znaleźć sami”. Nowi członkowie muszą legitymować się stażem górskim i przynajmniej dwoma członkami wprowadzającymi. Opracowano także szczegółowe zasady kwalifikacji na zakupy sprzętu.
 
1985/86
 
[ALPY – zima]
Waltzman, wschodnia ściana – S.Głazek i J.Tafel
 
1986
 
[TATRY – lato]
Nowe drogi, m. in.:
  • Walentkowy Wierch, nowa droga przez Wielkie Zacięcie: Grzegorz Głazek i Adam Biedrzycki, VI+, OS, 110 m. (z całonocnym zejściem naokoło bez czołówek w nowiu i mgle.)
Powtórzenia, m. in.:
  • Kazalnica „Schody do Nieba” (VI+, OS); G. Głazek i A. Biedrzycki;
  • Mnich „Rysa Hobrzańskiego” (VII-) OS, z heksami; G. Głazek i A. Biedrzycki;
  • Zamarła Turnia „Jargiłło” (VI+ OS); G. Głazek i A. Biedrzycki;
  • Zamarła Turnia „Aligator” (VII-) G. Głazek i D. Swinarski ze Szczecina.
  • Kazalnica łańcuch: „Ła-Pa” (VI-, 2,5 godz.) i „Schody” (VI+, 4 godz.), z powodu gradu wycof ze „Schodów” do „Ła-Py” na wysokości „Nyży ze świeczką” i dalej „Ła-Pą” – P.Waloszczyk, A.Biedrzycki;
W ramach obozu sportowego UKA w Dolinie Białej Wody:
  • Galeria Ganku „Filar Puskasa” (V+), P.Józefowicz, R. Waśkiewicz, A.Biedrzycki;
  • Galeria Ganku „Galfy” (V+), P.Józefowicz, A.Biedrzycki;
  • Młynarczyk „Lewa grań” (V+), P.Józefowicz, A.Biedrzycki;
W ramach wspinaczek z zaproszonymi przez UKA wspinaczami z Wielkiej Brytanii:
  • Żabi Mnich, łańcuch: „Chrobak” (VI-), „Wilczkowski” (VI-), Faszyści (V+), Harry, Chris, A.Biedrzycki;
  • łańcuchówka: Mniszek „Direttissima” (VI) i Mnich „Sprężyna” (VII-) OS, Harry, A.Biedrzycki.
Najlepsze przejścia sezonu UKA należą do Adama Biedrzyckiego (22 drogi V-VII w tym sezonie) i Grzegorza Głazka. Slajdy: Góry Wysokie (B. Ziółkowski), Tybet i Chamba (R. Gazda, A. Leżeński, T. Słupski), Kaszmir i Ladakh (R. Tokarczyk), Tatry i góry Maroka (R. Motrenko), Peru (J.Piwowarczyk).
 
[PAMIR]
Pik Komunizma – B.Kowalczyk i J.Tafel; Pik Korżeniewskiej – J.Tafel;
 
1986/87
 
[TATRY – zima]
Basztowa Przełączka Wyżnia „Motyka, północno-wschodnim Kominem” (V), w ramach kursu zimowego: J.Wolf, M.Tertelis, A.Biedrzycki. W kolejnym sezonie zimowym (1987/88) droga ta wymieniona została w podsumowaniu „Taternika” jako jedno z ciekawszych przejść sezonu.
 
1987
 
[KLUB]
Prezesem ponownie Tadeusz Słupski. Wiceprezes Lech Lobocki. Joanna Czarnecka – skarbnik. Komisja Rewizyjna: R. Tokarczyk, M. Lobocka, B. Ziółkowski. Kurs I stopnia w skałach Rzędkowickich zaczyna 80 osób, kończy 23 m.in. K. Starnawski i G. Zieliński. W ramach wymiany z Oxford University Mountaineering Club zorganizowany został obóz w Szkocji. Ze względu na złą pogodę udało się pokonać tylko jedną drogę mikstową na Ben Nevis. Ponadto latem na zaproszenie klubowe gościli wspinacze z HSG HSV Lokomotive Dresden a także z klubu „Akademik” w Sofii. Wyróżnienia za udany sezon otrzymują: Krystyna Schmidt (przejścia kobiece), Adam Biedrzycki (Dolomity), Grzegorz Głazek (nowe drogi), Marek Pokszan (przejścia solowe i z kursantami), Piotr Trzaska (najlepszy debiut na kursie).
 
 
[TATRY – lato]
Był to najlepszy sezon tatrzański UKA od wielu-wielu lat. Nowe drogi:
  • Zmarzłe Czuby – 5 nowych dróg na pd. – wsch. ścianie:
    • „Wielka płyta” (V+ A1), G. i S. Głazkowie;
    • „Jutro lato” w prawym zacięciu (V+), J. Patrzykont, S. Kuczmierowski;
    • „Środkowe zacięcie” (V+), I. Grzegorzek, G. Głazek;
    • „Środkowa depresja” (V+), A. Biedrzycki, G. Głazek;
    • „Na prawo od prawego Ziomka” (V), G. Głazek, Jakub Henclewski.
  • Czołówka M.S.W. „Yellowstone” (V+,A2 -1m VII-), G. Głazek, M. Kubis;
  • Orla Baszta „Nocne zwidy w litej skale” (IV+), D. Gazda, G. Kabal;
  • Wołowy Grzbiet „Lewy filar” (V+, 2m VI), A. Błażejewska, M. Pokszan.
  • Kazalnica „Warianty Klasyczne” (VI+) OS, G.Głazek, A.Biedrzycki;
  • Kopa Spadowa „Lewy Marcisz” (VI-), J.K.Hobrzański, A.Biedrzycki;
 
[DOLOMITY]
  • A. Biedrzycki i J. Wolf przechodzą na Torre Trieste drogę Cassina, odhaczoną jako VII z czterema miejscami A0;
  • Marmolada „Schwalbenschwanz (VI, 750m, TD), J.Wolf, A.Biedrzycki;
  • Marmolada „Abrakadabra” (VII, 800m, ED-, „powaga” drogi E5 w skali angielskiej z uwagi na mizerną asekurację w trudnościach) OS, J.Wolf, A.Biedrzycki, 1p. polskie;
  • Marmolada „Don Quixote” (VI, 750m, TD), J.Wolf, A.Biedrzycki, w 5,5 godz.;
Wyjazd członków UKA w ramach obozu KW Warszawa:
  • Marmolada „Diretissima”, P.Herzyk, B.Kollesinski;
  • Marmolada „Messner” (VI), P.Herzyk, B.Kollesinski;
  • Marmolada „Don Quixote” (VI, 750m), M.Koras, W.Krajewski;
  • Marmolada „Cengalo (???)” (z nowym wariantem wyjściowym), M.Koras, W.Krajewski;
 
[NOWE DROGI M. TERTELISA]
Na przełomie lat 80-tych i 90-tych Maciek był najbardziej aktywnym wspinaczem rodem z UKA. Dokonał wielu ciekawych przejść w Alpach, Dolomitach i Tatrach. Jest też autorem wielu nowych dróg. Niektóre z nich budziły dość duże kontrowersje po pierwsze, ze względu na nazwy – np. „Zemsta Wacława” i „Wacław Spituje” – aluzja do jednego z głównych wrogów osadzania spitów w Tatrach, oraz po drugie ze względu na czasem „zbyt komfortową” asekurację. Faktem jednak jest, że Maciek poprowadził kilka bardzo ładnych i co ważniejsze cieszących się dużą popularnością dróg:
  • Kopa Spadowa „Latające młotki” (VI), z A. Piątkowskim (8h, 21.09.87);
  • Kopa Spadowa „Misio” (VII-, (A1)), z A. Piątkowskim (6h, 05.09.88);
  • Zamarła Turnia „Pasaż Mały” (VI), „Kolec Stolarza” (V+,A1)- nowe warianty, z A.Piątkowskim (5h, 22.09.89);
  • Zamarła Turnia „Zyga” (VII+), z M. Niecieckim, (8h, 25.09.89); prawd. wciąż bez powtórzenia;
  • Zamarła Turnia „Egzamin z Fizyki” (VII-), nowy wariant, z M. Niecieckim (8h, 26.09.89);
  • Zadni Mnich „wariant prostujący do dr. Gromka” (VI+), z R. Stępisiewiczem (1h, 05.08.90);
  • Kopa Spadowa „Syta Pępisia” (VII+), Z R. Stępisiewiczem (6h, 13.08.90); Droga pokonana została w stylu OS (!). Czy najtrudniejszy nowa droga poprowadzona OS w tamtych czasach?.
  • Kościelec „Tańczący z blokami (VI), z W. Wentą (1,5h, 27.08.91);
  • Kościelec „W poszukiwaniu straconego czasu” (VIII+/IX- RP), z R. Stępisiewiczem, W. Wentą (1,5h, 02.08.92);
  • Kościelec „Czas odnaleziony” (VIII-, AF), z R. Stępisiewiczem, W.Wentą (3h, 19.08.92);
  • Kościelec „Aqualung mój przyjaciel”, (VII), z W. Wentą (4h, 17.07.93);
  • Mniszek „Cooking-looking” (V), z W. Wentą  (2h, 14.08.93);
  • Mniszek „Cud niepamięci” (VII-), z W. Wentą (1,5h, 14.08.93);
  • Zadni Mnich „Kompleks stolicy” (VIII-), z W. Wentą (1h, 1.08.94);
  • Zadni Mnich „Masowanie kompleksów” (VIII-) z W. Wentą i R.Stępisiewiczem (1h, 05.08.94);
  • Zadni Mnich „Wakacje w Tybecie” (VII), z W. Wentą i R. Stępisiewiczem (1h, 10.08.94);
  • Kopa Spadowa „Pachniesz brzoskwinią” (VII-), z W. Wentą i R. Stepisiewiczem (2,5h, 25.08.94);
  • Mnich „Zemsta Wacława” (VI+/VII-) i „Wacław Spituje” (VII+) z W. Wentą i M. Pawelczyk, (14.08.95);
  • Mnich „Ny-ny-ny” (VIII-), z F. Adamsbaumem (2h, 14.07.97);
  • Zamarła Turnia „Mu-mu-mu” (VIII-), z P. Federakiem (3h, 22.06.98);
  • Świnica „Jajusie sadzone” (V, A0), z W. Wentą (6h, 16.02.94) – zima.
  • Zamarła Turnia, pd. ściana, „Warianty klasyczne” (VI OS), 30.07.2002, z W.Wentą, jeden nowy wyciąg prostujący dolny trawers na „klasycznej”, prostowanie górnego trawersu okazało się chyba już wcześniej chodzone;
  • Mnich pn.-zach. ściana, „Warianty klasyczne”, 23.07.2003, z Andrzejem Gładkim, VI+ OS, jeden spit dobity ręcznie wspinając się z dołu, 4 wyciągi;
  • Kopa Spadowa czołówka Zach. filara, „Filarek złudzeń”, 16.08.2003, z Grzegorzem Mikowskim, V OS, 2 wyciągi, 10 spitów wkręconych wiertarką w trakcie wspinaczki z dołu;
 
1987/88
 
 
[TATRY]
  • Zmarzłe Czuby „Środkowe Zacięcie” (V+), P.Józefowicz, A.Biedrzycki, I przejście zimowe;
  • Pośredni Gierlach „Stanisławski” (IV, 7,5 godz.), M.Nowotnik, A.Biedrzycki;
  • Mnich „Stanisławski” (VI), P.Józefowicz, A.Biedrzycki;
 
1988
 
[DOLOMITY]
  • Marmolada „La Mancha” (VI, 750m, TD-), R.Nejman, A.Biedrzycki;
  • Marmolada „Vinatzer”, wyjście wariantem Messnera (VI+, 800m, TD+), R.Nejman, A.Biedrzycki;
  • Marmolada „Hatschi-Bratschi” (VI-, 750m,D+), R.Nowakowski, A.Biedrzycki;
Przejścia M. Tertelisa z różnymi partnerami (A. Piątkowskim, i T. Jaroszewiczem):
  • I Torre del Sella „Neuer Sudpfeiler” (VII, RK) 3h, 28.VII.88, (z A. Piątkowskim);
  • Piz Ciavazes „Michelucci + var. Buhla” (VII-, OS) 5h, 29.VII.88;
  • Piz Ciavazes „Via Irma” (VII-, OS) 6h, 30.VII.88; pierwsze polskie;
  • Piz Ciavazes „Via Zeni” (VII+, OS) 5h, 1.VIII.88; pierwsze polskie;
  • Piz Ciavazes „Via Shubert” (VII-, OS) 4h; 2.VIII.88;
  • Marmolada „Via don Quixote (VI+) 9h; 7.VIII.88;
  • Marmolada „Via del Ideale” (VII-, OS) 19h; 11.VIII.88.
W Dolomitach wspinali się także J. Rosiek i P. Dreszer, którzy pokonali między innymi następujące drogi:
  • „Diretissima Tissiego” na Torre Venezia, 500m, VI+
  • „Filar Tissiego” na Torre Trieste, 700m, V+
  • „Carlesso” na Torre di Valgrande, VI+ A1, 400m;
  • „Aste-Susati” na Punta Civetta, VII- 800m;
  • „Messner-Renzler” („Sudtiroler weg”) na Marmoladzie, VI A0, 800m;
  • „Schwalbenschwanz” („Jaskółczy ogon”) na Marmoladzie, VI+, 800m;
 
 [HIMALAJE KASZMIRU – HAGSHU 6330m]
Skład: Tadeusz Słupski (kierownik), M. Glogoczowski, P. Józefowicz, R. Motrenko, P. Szczepkowski, M. Zaborniak, D. Załuski, Punchog Tashi z Tiktse („Pączek” oficer łącznikowy). Wyprawa założyła bazę w dolinie Sumcham w Zangskarze, dwa obozy i „depozyt” na południowo wschodniej grani dziewiczego szczytu – Hagshu. Katastrofalne 4-dniowe opady śniegu przykryły bazę kilkumetrową warstwą śniegu, udało się odkopać tylko obóz I. Po załamaniu poszukiwań wyższych obozów Słupski i Załuski zeszli przez nieznaną przełęcz do doliny Monlung i klasztoru Dzongkhul. Pozostali wrócili przez wieś Agsho do Zangskaru. W czasie aklimatyzacji Słupski i Załuski weszli na szczyt ok. 5500 m nad Padum.
 
[PRZEJŚCIA SKAŁKOWE ADAMA BIEDRZYCKIEGO W LATACH 1986-1988]
  • „Mały R” VI.3 RP, znając (Podlesice);
  • Droga kilka metrów na lewo od „Wyprawy po miód” („Misiówka” ?) VI.3+ RP, znając (Podlesice);
  • „Płytka Szymendery” VI.2+ RP, znając (Podlesice);
  • „Prostowanie Prawej Pilchówki” VI.2+ RP, znając (Podlesice);
  • „Wyprawa Po Miód” VI.2+ RP, po próbie OS, 3 loty (Podlesice);
  • „Pogróżki Dziadków” VI.2 RP, po próbie OS, 1 lot (Podlesice);
  • „Pół Palca” VI.2+ RP, po próbie OS, 1 lot (dol. Kobylańska);
  • „Prawa Płytka Myszkowskiego” VI.2 OS (dol. Kobylańska);
1988/89
 
[TATRY – zima]
Pierwsze zimowe przejście drogi „Hobrzańskiego” na Kotle Kazalnicy (J. Rosiek i B. Stefko) wraz z nowym wariantem za ok. A2. – blisko 30h akcji non-stop.)
 
1989
 
[PREZES JOANNA CZARNECKA]
8.03.89 Walne zebranie UKA wybiera na prezesa Koleżankę Joannę Czarnecką. Piotr Bogdaniuk – skarbnik, Bohdan Didkowski – obozy tatrzańskie; Komisja sportowa: Tomek Chudy, Tomasz. Ostromęcki, Andrzej Piątkowski; Magazynier: Wojciech Fusek, Sprzęt – Maciej Lewicki, Szkolenia – Jacek Patrzykont, Sekretarz – Tadeusz Słupski. Komisja Rewizyjna: Leszek Lobocki, Jerzy Modlinger, Małgorzata Mroczkowska. W sprawozdaniu Komisja Rewizyjna chwali poprzedni zarząd za wymianę międzynarodową oraz sprawną akcję szkoleniową. Budzi niepokój natomiast niski poziom wydatków na sprzęt (za chwilę zresztą znikną problemy z zakupem sprzętu – zbliża się reforma Balcerowicza).
 
[„SALA „UNIKATU” i PKiN]
Najpierw UKA zostaje wyparte z PKiN w wyniku przenosin Wydziału Matematyki UW na Ochotę. Zebrania wracają do sali „Unikatu” przy Krakowskim Przedmieściu. Ta sala zostaje zabrana przez spółkę „Liber”, która podobno stworzyli handlarze książek sprzed UW wraz z uniwersytecką „Solidarnością”. „Liber” ma wyremontować sąsiednią salę „Międzyoddziału PTTK”, ale trwa to latami. Spotkania są gdzieś na 2 p. nad salą „Unikatu” w sali konferencyjnej. Remont nowej sali „Unikatu” skończył się chyba w 1993 r.
 
[TATRY – lato]
  • Kazalnica kombinacja „Chrobaka” i „Wariantów Małolata” (VIII-, OS) 6h, M. Tertelis (z A. Piątkowskim);
  • Kazalnica „Kant Filara” (wariant VII, OS) 5h, M. Tertelis (z A. Piątkowskim);
  • Zamarła Turnia „Lewa Pilchówka wprost” (VII, RP) drugie przejście klasyczne; M. Tertelis (M. Nieciecki.)
 
[PRZEJŚCIA SOLOWE WOJTKA FUSKA]
Pod tytułem „nie popieramy samobójców!” komunikat klubowy doniósł, że Wojciech Fusek przeszedł solo na Zamarłej: zacięcie Komarnickich, Motykę, Klasyczną (asekuracja nad graniastosłupem), Lewą Pilchówkę, Prawych Wrześniaków i kant Zacięcia Komarnickich do trawersu oraz Skłodowskiego na zachodniej ścianie Kościelca, filar Staszla i południowy filar Koziego Wierchu. Wojtek stwierdził (w 2003 roku), że przejścia te wynikały z przeżywanej wówczas depresji.
 
[TATRY – zima]
Kopa Spadowa „Filar” (V, 10h) M. Tertelis (A. Piątkowski.)
 
[HIMALAJE KASHMIRU – HAGSHU, PIERWSZE WEJŚCIE NA SZCZYT]
Wielkim osiągnięciem było zdobycie przez Pawła Józefowicza i Darka Załuskiego dziewiczego dotąd szczytu Hagshu (6330 m.) – wejście granią południowo-wschodnią. Osiągnęli oni grań od strony kaszmirskiej i założyli obóz I na wysokości 5300 m. Wyżej trzeba było pokonać kilkusetmetrową ścianę lodową (45 stopni), uskok lodowy (80 st., 15 m.) i już powyżej 6000 metrów – trudny uskok skalny (VI-, 120 m.), pod którym biwakowali. Grań szczytowa była łatwiejsza, ale z nawisem i przygodami („O k…, wbij coś prędko, lecę z nawisem!”). Podsumowując: długość drogi: 800m, trudności: lód do 80′, jeden wyciąg VI-, dwa wyciągi V, pozostałe łatwiejsze. Szczyt zdobyli 9 września 1989, po dwudniowej wspinaczce, Paweł Józefowicz i Darek Załuski. Co ciekawe, wyprawa UKA była nielegalna (brak wykupionego zezwolenia) i schodzący ze szczytu Paweł z Darkiem zmuszeni byli udawać przed napotkaną wyprawą angielską, że na przełęczy są raczej przez przypadek. Wyprawa angielska 10 dni później osiągnęła szczyt i została oficjalnie uznana za pierwszych zdobywców.
 
[ALPY FRANCUSKIE – obóz UKA w Chamonix]
  • Grand Charmoz „Filar Cordiera” J. Rosiek, (P. Wużyk – KW Kraków) TD, V+, 600m;
  • Les Droites „Północno-wschodni filar”, J. Rosiek, T. Chudy; TD sup, 1200m; 2 dni.
Przejścia M.Tertelisa z A.Piątkowskim:
  • Mont Blanc du Tacul „Pilier Gervasutti” (VI+, TD) 16h; 15.VII.89;
  • Mont Blanc du Tacul „Via Major” (D) 8h; 18.VII.89;
  • Tour Ronde „Gonella-Berthod” (D) 2h; solo; 20.VII.89;
  • Aiguille du Midi „Via Contamine” (6c, ED); 21.VII.89;
  • Petit Dru „Directe Americaine” (6b, ED-); 27.VII.89.
1989/90
 
[TATRY – zima]
  • „Diretissima” Kazalnicy VI A1, J. Rosiek, B. Tercjak – 16h non-stop;
  • „Łapiński – Paszucha” Kazalnica (VI-) J. Rosiek, M. Rupiński – 7h,
  • „Filar” MSW (V, 1200m) J. Rosiek, M. Rupiński – 10h